224 pages
Albanian language
Published 2017 by Minerva.
Në këtë guidë për zhvillimin personal, një bloger shumë i njohur na tregon se çelësi për të qenë më të lumtur, është të mos përpiqemi të jemi gjithë kohën "pozitivë", por të përmirësohemi në përballimin e vështirësive.
Për dekada me radhë na kanë thënë se çelësi për një jetë të lumtur dhe të pasur, është të mendosh pozitivisht. Por kësaj i ka ardhur fundi. "Pirdhu pozitivitet", thotë Mark Manson. "Të jemi të sinqertë; ndonjëherë, gjërat në jetën tonë janë mut dhe duhet të mësojmë si të jetojmë me to".
Gjatë viteve të fundit, Manson – përmes blogut të tij tejet të njohur – ka punuar që të korrigjojë supozimet tona të pavërteta për veten dhe për botën. Tani, ai paraqet mençurinë e fituar me shumë mund, në këtë libër novator.
Manson argumenton se – mbështetur nga studimet akademike dhe shakatë në kohën e duhur –përmirësimi i jetës nuk varet nga …
Në këtë guidë për zhvillimin personal, një bloger shumë i njohur na tregon se çelësi për të qenë më të lumtur, është të mos përpiqemi të jemi gjithë kohën "pozitivë", por të përmirësohemi në përballimin e vështirësive.
Për dekada me radhë na kanë thënë se çelësi për një jetë të lumtur dhe të pasur, është të mendosh pozitivisht. Por kësaj i ka ardhur fundi. "Pirdhu pozitivitet", thotë Mark Manson. "Të jemi të sinqertë; ndonjëherë, gjërat në jetën tonë janë mut dhe duhet të mësojmë si të jetojmë me to".
Gjatë viteve të fundit, Manson – përmes blogut të tij tejet të njohur – ka punuar që të korrigjojë supozimet tona të pavërteta për veten dhe për botën. Tani, ai paraqet mençurinë e fituar me shumë mund, në këtë libër novator.
Manson argumenton se – mbështetur nga studimet akademike dhe shakatë në kohën e duhur –përmirësimi i jetës nuk varet nga aftësia jonë për të bërë limonadë nga limonët, por të mësojmë si të tresim më mirë limonët.
Qeniet njerëzore kanë të meta dhe kufizime – siç shkruan ai, "Jo të gjithë mund të jenë të jashtëzakonshëm – në shoqërinë tonë ka fitues e humbës dhe pjesërisht, kjo nuk është as e drejtë dhe as faji yt". Manson na këshillon të mësojmë kufizimet tona dhe t'i pranojmë ato.
Ai thotë se ky është burimi i vërtetë i forcës. Kur përqafojmë frikën, fajet dhe pasiguritë tona – kur nuk u largohemi dhe nuk u shmangemi të vërtetave të dhimbshme, por përballemi me to – mund të gjejmë guximin dhe vetëbesimin, të cilat i kërkojmë me aq dëshpërim.
"Në jetë, kemi një numër të caktuar gjërash për të cilat mund ta çajmë trapin. Ndaj, duhet t'i zgjedhim me mençuri". Manson sjell një diskutim të drejtpërdrejtë dhe të sinqertë, të mbushur me histori argëtuese dhe me një humor profan e të pamëshirshëm. Ky manifest është një shuplakë rifreskuese për të gjithë, në mënyrë që të nisim një jetë më të kënaqshme dhe më me këmbë në tokë.
Aunque es un libro de autoayuda, pero no cae en los manidos argumentos falaces de los que hacen uso en esos libros. Una lectura interesante si quieres que los pequeños problemas de la vida te interesen un poco menos.
Manson doesn't give us a proper framework for non-fuck-giving living. His platitudes often come out as trite. But there are some passages and touchpoints in this book where the ideas are sharp and will get you thinking about how they apply to your own situation. And the ones that appeal to me likely will be different from the ones that appeal to you.
So I'd say this is worth a read to see if anything in it can help you better understand your own situation and approach to living.
I like some of the things he says about improving mental health by not judging by others and not always having to be the best and appreciating what you have. But I can't help feeling that "Not Giving a Fuck" is a very privileged position to be in. Those who are disadvantaged by circumstance or discrimination may not have the luxury of this position.
What a beautifully written book. You could open it at any page, randomly choose a sentence and it would make for a wonderful quote. Once you started reading, it's hard to stop.
The book is full of great (life-) advice with fitting examples from the author's own experiences.
It starts good but quickly gets into an endless repetition of the same principles over and over again. It also feels like there is no clear structure.
Basically, the core essence is that to be successful, you have to struggle and also want to struggle. Only if you accept the struggle or even enjoy them, you reach your goals. Don’t postpone, do it. Strive for constant improvement. Don’t blame everything on others, be responsible for your actions and doubt yourself.
It’s nothing groundbreaking.
The contents would have easily fit into a medium-sized article.
Two stars because it started out good and if you never ever heard about these principles, he makes them easy to grasp.
Definitely written by and for straight, white, entitled males. I have no fucks to give for this book or the author.
Nice and short, funny and insightful. The title is a bit misleading. A more accurate title would have been - a subtle art of choosing which f*cks to give.
