In "Democratie vraagt om religie" zet Hartmut Rosa een aantal inmiddels bekende problemen op een rijtje: we werken te hard, we zijn te materialistisch, we nemen de tijd niet om naar elkaar te luisteren, we gaan niet zorgvuldig genoeg met onze hulpbronnen om. Allemaal waar. We kennen de analyse, zo niet van decennia kritische (ecologische) economie, dan wel van de meer recente Degrowth literatuur.

Ik hoopte dan ook dat Rosa deze analyse als uitgangspunt zou nemen, om ons vervolgens uit te leggen hoe religie hier een antwoord op kan zijn.

Maar toen hij het in de laatste pagina's eindelijk over religie begon te hebben was het boek ineens uit.

Gemiste kans. En zonde van m'n tijd. Want ik moet nog zoveel doen. Ik wil best onthaasten maar dan moet het wel een beetje efficiënt.