[...] Non hai drama, nin reflexión, hai acción. Movémonos coas ondas e a brisa do mar, cos arumes dos pinos, do sal, e do ron. Lemos os xogos de enganos e artimañas das que se valen os protagonistas (todo pirolos) para sobrevivir aos acontecementos. Asistimos, abraiados, á valentía e coraxe do nóso heróe, como por instinto e serindipia parece determinar os acontecementos. [...]

Copiado da recensión completa no blog